Doelgroepen

Het kan heel goed zijn dat je niet zeker weet of je de ervaring(en) die je hebt meegemaakt volgens de gangbare definitie wel of niet een trauma(’s) kan noemen.
Wat je wel het beste zelf kan inschatten is of je ergens last van hebt waar van af wilt komen en dat je erachter wil komen hoe. Misschien heb je ook al besloten dat je daar hulp bij wil, maar misschien twijfel je daar nog over en zoek je naar wat houvast bij al die twijfels.
Je bent dus op zoek. Misschien niet naar een laatste, maar eerder naar een eerste strohalm.

In de ggz spreekt men van psychotrauma. (bron: zorgstandaarden ggz) De term psychotrauma verwijst naar een zeer ingrijpende of schokkende ervaring, of een reeks van dergelijke ervaringen. Er is sprake van een feitelijke of dreigende dood, ernstige verwonding, ernstige en/of langdurige (emotionele) verwaarlozing of seksueel geweld. Het meemaken van stressvolle gebeurtenissen kan, maar hoeft zeker niet per se, uitmonden in Psychotrauma- en stressorgerelateerde stoornissen. Vaak komen mensen zulke ervaringen te boven zonder stoornissen te ontwikkelen. Wel kunnen er naast of in plaats van Psychotrauma- en stressorgerelateerde stoornissen ook andere klachten en aandoeningen (bijvoorbeeld stemmingsstoornissen, middelenmisbruik of een fobie) of sociale problemen ontstaan die iemands kwaliteit van leven ondermijnen. De term stressor heeft betrekking op een omgevingsconditie of een gebeurtenis die stress veroorzaakt.

De dingen die jou zijn overkomen kunnen niet ongedaan worden gemaakt, maar je kan het wel op een gezonde manier verwerken: op een manier die past bij wie je in wezen wil zijn en ik bij wat je op dit moment aankan een aandurft.

Zonder het trauma te moeten herbeleven kun je toch ontdekken hoe je het een plek kunt geven.
Jouw allereerste reactie destijds en hoe je het trauma en jouw reactie daarop nu beleeft zijn vaak goede richtingaanwijzers naar de manier waarop je het trauma een nieuwe plek kan geven die zo gezonder zal aanvoelen en past bij hoe jij in elkaar zit.
De bron van al die richtingaanwijzers liggen in jou besloten. Ik kan je helpen om die richtingaanwijzers te begrijpen en te leren herkennen, zodat je beter in staat bent om te ontdekken op welke manier jij het trauma kan verwerken, opdat het een voor jou aanvaardbare plek in je leven krijgt.

Hoe je met verliezen en het bijbehorende rouwproces omgaat speelt een belangrijke rol bij je psychisch welzijn en kan zelfs je fysieke gezondheid beïnvloeden.
Er zijn een heleboel soorten verlies. Verlies van dierbare, verlies van je baan, verlies van je fysieke gezondheid, verlies van dromen, verlies van zekerheden, noem maar op. Bij al die soorten verlies doorloop je een rouwproces. Zelfs, om nog enkele voorbeelden te noemen, bij verlies van iemand waar je jarenlang ruzie mee had of bij liefdesverdriet.
Elisabeth Kübler-Ross heeft rouwprocessen onderzocht en kwam tot de conclusie dat een rouwproces uit verschillende componenten bestaat.
Deze componenten kennen helpt om een rouwproces beter te begrijpen: je eigen rouwproces en dat van een ander.
Verlies veroorzaakt pijn, een psychische wond die je moet verzorgen. De verschillende componenten van het rouwproces helpen daarbij. Ieder mens beleeft een rouwproces op zijn of haar eigen manier, maar een aantal componenten kan je in al die processen langs zien komen.
Deze componenten bij jezelf herkennen helpt je om beter om te gaan met verlies. De beelden, gevoelens en reacties die een rouwproces bij jou oproepen zijn zelfs een kans om jezelf beter te leren kennen.
Op welke manier ga jij om met het verwerken van verlies? Jij hebt jouw antwoorden in je. Als jij er open voor staat dan kan ik je leren hoe je dergelijke antwoorden bij jezelf kan vinden.

Een burn-out kan iedereen overkomen. Toch is er een grote kans dat het je verbaast dat het jou is overkomen, want het past niet bij het het beeld wat je van jezelf hebt. De manier waarop je normaal gesproken altijd vol energie alles op je pad aankon en aandurfde lijkt te zijn verdwenen.
Hoe iemand zijn of haar burn-out beleeft en hoe die ontstaat, verschilt van persoon tot persoon. Een burn-out ontstaat deels door de situatie, deels door je persoonlijkheid en deels door aangeleerde patronen. Dat zijn allemaal aspecten waar we tijdens de behandeling bij stil zullen staan, want ze spelen allemaal een rol bij het terugwinnen van veerkracht.
Bij het behandelen van een burn-out gaat het niet alleen om het terugwinnen van veerkracht, maar gaat het ook om het aanleren van manieren om te voorkomen dat je in de toekomst opnieuw te maken krijgt met burn-out gerelateerde klachten. We kijken naar welke copingstijlen bij jou passen en welke copingstrategieën in welke situaties voor jou goed werken en welke in bepaalde situaties juist niet.
Net als bij een springveer neigt lichaam en geest naar een natuurlijke, veilige en aangename balans. Een springveer kan je een tijdlang indrukken en uitrekken en toch het meestal in de oorspronkelijke staat terugveren. Maar als je een springveer te lang indrukt of te ver uitrekt zal dat niet meer vanzelf gaan.
Als je het over balans hebt, heb je het eigenlijk over een dynamische balans: Soms heb je periodes dat je moet balanceren op een evenwichtsbalk of voelt het zelf alsof je een strakgespannen koord moet overbruggen. Soms is je balans er best wel, maar voelt het toch niet veilig, alsof je over een glazen brug loopt, misschien zelfs zonder relingen, over een diepe kloof. In andere tijden lijkt je balans meer op een brede vlakte, waar niets of niemand jou uit balans kan brengen. Toch neigen veel mensen dan, bewust of onbewust, terecht of onterecht, naar een minder brede balans: Bijvoorbeeld liever geen eindeloze steppe, maar liever een drukke winkelstraat of bloemrijke zonneweide of misschien soms juist toch die evenwichtsbalk.
De ideale balans en de toegestane bandbreedte van die balans is voor ieder mens verschillend en is bovendien dynamisch. Meestal veer je op de automatische piloot terug naar de juiste balans, maar soms is het nodig om het roer terug in handen te nemen en moet je daarvoor wel het dashboard (je lichaam en je gevoelens) goed leren lezen om weer op koers te komen. Soms heb je daar zelfs even een co-piloot voor nodig of een navigator.

Bij ont-moet-jouw-verhalen help ik je niet alleen om de door jouw gewenste en noodzakelijke veerkracht terug te winnen, maar kan je ook de tijd nemen om op den duur je eigen co-piloot en navigator te worden.

Heb je moeite met het verwerken van een verlies? Dan kan je zeker bij mijn praktijk terecht. Mijn opleiding “Verlies en trauma integratie, opleiding tot psychosociaal therapeut” heb ik gevolgd bij Centrum Marieke de Bruijn.
Vanuit mijn praktijk omvat het begrip “verlies” echt alle soorten verlies: van het overlijden van een bekende, tot het verliezen van je gezondheid. Maar ook het verlies van je baan, of meer in het algemeen: grip op je leven. Zelfs het besef dat je iets nooit meer zal verwerven, terwijl je er haast al je hele leven naar hebt verlangt, reken ik onder verlies. En niet te vergeten liefdesverdriet. In onze huidige maatschappij wordt dat misschien wel als banaal bestempelen en niet als iets om voor naar een therapeut te gaan, maar het kan je wel degelijke danig uit balans brengen.

Heb je last van langdurige of overmatige stress? Voel je je overspannen? Heb jij last van een burn-out of heb je misschien juist last van een bore-out? Ook dit zijn allemaal psychosociale problemen, die je uitnodigen om te ontdekken hoe jij je eigenlijk verhoudt tot jouw omgeving en, misschien nog wel belangrijker, hoe jij je verhoudt tot jezelf.

Zoek je een psychosociaal therapeut op eigen initiatief of heb je een verwijsbrief van een (huis)arts? Dan kan je als particulier bij mij terecht. Als jouw problemen werkgerelateerd zijn ook, maar in sommige gevallen wil een werkgever dan wel een coachingstraject voor jou vergoeden. Wat betreft de hulp die ik je kan bieden komt dat wat mij betreft op het zelfde neer. Misschien is het dus een idee om voordat je naar mijn praktijk komt, jouw leidinggevende of jouw HR-manager wijst op de zakelijke mogelijkheden, die hieronder op deze pagina staan beschreven.

Is dit wel iets voor mijn werknemers? Ik zou zeggen: Vraag het ze altijd eerst zelf. Een traject met een coach of psychosociaal therapeut is vooral effectief voor mensen die bereid zijn om naar zichzelf te kijken en aan zichzelf te werken. Mijn aanpak leent zich er niet voor om met mensen in zee te gaan die daartoe worden gedwongen en zelf eigenlijk helemaal niet willen.

Mag ik als werkgever zelf (of mijn HR-manager) eerst een kijkje in de keuken (laten) nemen? Ja, dat mag. Ik kan een sessie met je doen ter illustratie van hoe een sessie er met jouw werknemers uit zou zien. Het is overigens zeker niet verplicht, want met de aanpak van ‘ont-moet-jouw-verhalen’ beoog ik juist het onproductieve gevoel dat je soms van verplichtingen kan krijgen aan te kaarten. Niet simpelweg door het woord ‘moeten’ dan maar te vervangen door het woord ‘mogen’. Maar door bewust stil te staan bij waar dat gevoel vandaan komt en wat dat gevoel teweeg brengt. Misschien ontdekken we gaandeweg bijvoorbeeld wel dat we zeggen dat we iets moeten terwijl we eigenlijk vooral iets willen. Zo’n inzicht schept vaak ruimte voor het daadwerkelijk nemen van eigen verantwoordelijkheid. En wie weet smaakt het naar meer!

Ik wil mijn werknemers de mogelijkheid bieden om eerst te onderzoeken of er wel een klik is met de coach. Kan dat? Ja, dat kan. Na afloop van iedere sessie maken we gezamenlijk een inschatting of er nog behoefte is aan een vervolgsessie. Een belangrijke vaardigheid in het dagelijks leven -en dus ook op de werkvloer, en tijdens sessies- is om op een duidelijke en schone manier je grenzen aan te geven. Grenzen beheren, noemen we dat.

Coachingstraject of therapiesessies? Op zich is beide mogelijk, maar over het algemeen zijn mijn therapiesessies bedoeld voor particuliere cliënten. Mijn coachingstrajecten zijn vooral bedoeld om in het kader van een opleidingsbudget aan jezelf te kunnen werken. Er is ook een prijsverschil. Door voor zakelijke klanten iets meer in rekening te brengen, schep ik voor mezelf (hopelijk) financieel de ruimte om mensen met een beperkt budget sessies tegen een gereduceerd tarief aan te kunnen bieden. Inhoudelijk kunnen we een coachingstraject in gezamenlijk overleg meer toespitsen op werkgerelateerde psychosociale aspecten. Tot slot: een therapiesessie is vrijgesteld van btw, maar een coachingstraject niet.

Altijd op maat, want goed afstemmen op wat je echt nodig hebt, is een belangrijk onderdeel van mijn werkwijze.

Heb je last van tweedimensionale personages? Komen er alleen nog maar voorspelbare, ongenuanceerde slechteriken en goeieriken uit je pen gekropen? Ik zeg: grijp dan nu je kans! Want iedereen heeft een schier onuitputtelijke inspiratiebron voor de meest kleurrijke personages dichterbij dan je denkt … Voel je hem aankomen? Juist. Die bron, dat ben jezelf. Maar nu moet je er nog achter komen hoe je die bron kan aanboren. Ontdek de schatkaart naar je ziel. Lees de verhalen in je lijf. Verras jezelf en je lezers met onverwachte en toch geloofwaardige en gelaagde persoonlijkheden. En, ook niet onbelangrijk, kom erachter hoe je jezelf niet verliest bij al dit zelfonderzoek.

Ik heb je last van writer's-block ... vrees ik... Daar heeft misschien iedere schrijver wel eens last van, dus hoeft dat nog niet te betekenen dat je daar hulp bij moet zoeken. Toch, als je merkt dat jouw creatieve proces vaker stagneert dan je lief is, kan het de moeite en investering waard zijn om dat stuk van jezelf verder te onderzoeken en zo te ontdekken hoe je jezelf op dat soort momenten verder kan helpen.

Ik zie mezelf helemaal niet als een schrijver! Misschien zag je jezelf tot nu toe helemaal nog niet als schrijver, maar zit er ergens in jou toch wel een hele bijzondere schrijver in de dop, en kom je daar achter als je verhalen onderdeel maakt van jouw therapie. En dan bedoel ik natuurlijk niet die grijsgedraaide verhalen waar mensen soms in blijven hangen als een naald in een beschadigde plaat, maar de helende en soms ook nog wel wat spannende verhalen die je je levenlang kan ontmoeten als je eenmaal geleerd hebt hoe en waar en wanneer.

Zit je vast in zich steeds maar herhalende patronen? Wil je nu eindelijk eens ophouden met dat eindeloze gepieker? Ben jij toe aan verandering?

Ben jij zelf de auteur van je eigen levensverhaal of heb je een auteur? En zie je jezelf eigenlijk als de hoofdpersoon? Hoofd-persoon? Nou nee. Ik zie mezelf meer als een gevoels-mens.

Voel jij je een figurant in de schaduw van anderen of lijkt het haast alsof je onder de druk van alles onthullende schijnwerpers bezwijkt?

Ik ben alleen nog maar gekwalificeerd om volwassenen te helpen. Dus ben je onder de 18, vraag dan bijvoorbeeld je huisarts waar je op jouw leeftijd wel naartoe kan gaan voor hulp.